A vendima ou O Outono (1786-87)
Francisco José de Goya y Lucientes
Museo do Prado
Óleo sobre lenzo 275 X 190 cm.
Francisco José de Goya y Lucientes
Museo do Prado
Óleo sobre lenzo 275 X 190 cm.
Este cartón xunto a outros tres formaban parte dun programa iconográfico moi afín ao espírito do século XVIII: As catro estacións.
Representa no primeiro plano a un grupo de persoas. Un cabaleiro moi requintado, con roupa de cor amarela clara e cores pardas e coas medias brancas, coas pernas cruzadas e a man esquerda descansando nunha cesta de uvas, está sentado nunha tea azul cun reberete de cor bordeos. Ten a cabeza volta cara a esquerda, a cara tena de perfil e na man dereita ten un acio de bagos negros. Unha dama fronte a el de cute branca está sentada sobre unha tea branca estendida sobre o muro, leva un traxe negro con un pano de encaixe branco ao redor do pescozo e ten dúas mans suxeitando os acios que lle ofrece o cabaleiro. De costas, un pequeno con traxe verde, faixa de cor bordeos e zapatos amarelos, ten os brazos levantados intentando alcanzando os acios. Fronte ao rapaz, unha moza, vestida de amarelo verdoso e violeta escuro, de pé, por riba da cabeza unha cesta con acios. En segundo plano, un grupo de traballadores que están a facer a vendima. Ao fondo, cumes e montañas de cor púrpura completan a paisaxe.
O debuxo é moi coidado, as figuras teñen unha corporeidade escultórica. O esquema da composición é xeométrico, de estrutura piramidal. O acio é o motivo central da composición e tamén o elemento simbólico da pintura.
A cor é alegre e delicada, acorde co enfoque do tema. O ambiente da escena é amable e galante, na liña do rococó, tendente a idealizar a realidade.
Representa no primeiro plano a un grupo de persoas. Un cabaleiro moi requintado, con roupa de cor amarela clara e cores pardas e coas medias brancas, coas pernas cruzadas e a man esquerda descansando nunha cesta de uvas, está sentado nunha tea azul cun reberete de cor bordeos. Ten a cabeza volta cara a esquerda, a cara tena de perfil e na man dereita ten un acio de bagos negros. Unha dama fronte a el de cute branca está sentada sobre unha tea branca estendida sobre o muro, leva un traxe negro con un pano de encaixe branco ao redor do pescozo e ten dúas mans suxeitando os acios que lle ofrece o cabaleiro. De costas, un pequeno con traxe verde, faixa de cor bordeos e zapatos amarelos, ten os brazos levantados intentando alcanzando os acios. Fronte ao rapaz, unha moza, vestida de amarelo verdoso e violeta escuro, de pé, por riba da cabeza unha cesta con acios. En segundo plano, un grupo de traballadores que están a facer a vendima. Ao fondo, cumes e montañas de cor púrpura completan a paisaxe.
O debuxo é moi coidado, as figuras teñen unha corporeidade escultórica. O esquema da composición é xeométrico, de estrutura piramidal. O acio é o motivo central da composición e tamén o elemento simbólico da pintura.
A cor é alegre e delicada, acorde co enfoque do tema. O ambiente da escena é amable e galante, na liña do rococó, tendente a idealizar a realidade.