Venus Calipixia
Afrodita, Eros e Pan
Venus aniñada
Victoria de Samocracia. 
Venus de Milo. 
As tres Grazas
Venus púdica
Venus HelenísticaA escultura grega helenística é unha evolución do período grego clásico. As súas principais características son: Acentuación das formas, que nos leva a un barroquismo que se deixa ver na manifestación dos sentimentos, maior movemento e gran variedade de actitudes. Multiplicación de temas, o relixioso cada vez abandoase máis mentres abundan as representacións de anciáns, nenos, Venus e mitoloxía. Xorden escolas e hai unha expansión cara a Asia Menor e a área oriental do Mediterráneo. As escolas máis importantes son a de Pérgamo, Rodas e Alexandría. Non é que teñan características específicas nin se coñecen exactamente os autores, é só porque son obras realizadas en relación a unha cidade. Non sempre se coñecen os autores e moitas obras consérvanse por copias romanas. Escopas e Lisipo influirán enormemente durante todo o helenismo.
Venus Aniñada é unha obra do s.III. a.C. Hai distintos modelos, todos en mármore. Marca unha serie de pliegues que contrastan coa lisura da postura anterior. A cabeza está volta cara ao lado contrario.
Venus de Milo é do s.II. a.C. É orixinal e está realizada en mármore. Non se sabe quen é o seu autor, aínda que algunhas letras parecen darnos algunha pista, pode ser Axexandros ou Alexandros. É moi bela, cunha beleza serena. Ten múltiples puntos de vista. Mostra un gran movemento. Faltan os brazos, que se supón que con un se suxeitaba a roupa e co outro probablemente levaba unha froita, seguramente unha mazá. Hai un grande interese no tratamento do cabelo.
Venus do Delfín é totalmente distinta ás anteriores. Está medio vestida e retírase a túnica deixando ao descuberto a parte de atrás compracéndose coa visión do seu propio corpo. Hai movemento, retórcese pero non de forma violenta. As formas curvas do corpo contrastan coas rectas e verticais da tea.
Escola de Rodas
A Vitoria de Samotracia é do s. II e o seu autor non se coñece. O seu antecedente é a vitoria de Paionos de Mende. É unha vitoria que acaba de pousarse na proa dun barco, de aí o estudo do corpo e das teas. Hai un gran movemento en distintas direccións. A tea é moi fina e está pegada ao corpo, permite observar a anatomía perfectamente, pero tamén hai zonas nas que se xuntan con numerosos pregues e liñas en diagonal. As plumas das ás tamén son moi reais.
Venus Aniñada é unha obra do s.III. a.C. Hai distintos modelos, todos en mármore. Marca unha serie de pliegues que contrastan coa lisura da postura anterior. A cabeza está volta cara ao lado contrario.
Venus de Milo é do s.II. a.C. É orixinal e está realizada en mármore. Non se sabe quen é o seu autor, aínda que algunhas letras parecen darnos algunha pista, pode ser Axexandros ou Alexandros. É moi bela, cunha beleza serena. Ten múltiples puntos de vista. Mostra un gran movemento. Faltan os brazos, que se supón que con un se suxeitaba a roupa e co outro probablemente levaba unha froita, seguramente unha mazá. Hai un grande interese no tratamento do cabelo.
Venus do Delfín é totalmente distinta ás anteriores. Está medio vestida e retírase a túnica deixando ao descuberto a parte de atrás compracéndose coa visión do seu propio corpo. Hai movemento, retórcese pero non de forma violenta. As formas curvas do corpo contrastan coas rectas e verticais da tea.
Escola de Rodas
A Vitoria de Samotracia é do s. II e o seu autor non se coñece. O seu antecedente é a vitoria de Paionos de Mende. É unha vitoria que acaba de pousarse na proa dun barco, de aí o estudo do corpo e das teas. Hai un gran movemento en distintas direccións. A tea é moi fina e está pegada ao corpo, permite observar a anatomía perfectamente, pero tamén hai zonas nas que se xuntan con numerosos pregues e liñas en diagonal. As plumas das ás tamén son moi reais.
No hay comentarios:
Publicar un comentario